LUBOMYR MELNYK is een van de belangrijkste vernieuwers op het gebied van moderne pianocompositie, maar lijkt de laatste jaren tussen het net van de hedendaagse muziekgeschiedenis te glippen. Hij ontwikkelde een nieuwe taal voor het instrument, dat hij “continuous music” doopte. Daarbij speelt hij extreem vlug met een gemiddelde van dertien noten per seconde. Tegenover de minimalistische tendens van de twintigste eeuw plaatst Melnyk een maximalistische tegenhanger waarin overtonen en de zogenaamde “vierde dimensie van geluid” een centrale positie innemen. Het is al van 1986 geleden dat Melnyk nog in België concerteerde.

Limpe Fuchs stond aan het eind van de jaren zestig mee aan de basis van een radicaal experimenterende scene in Duitsland. Samen met haar man Paul Fuchs vormde ze Anima Sound, waarvan de elpee “Sturmischer Himmel” (Ohr) uit 1971 ondertussen een cultklassieker is. Fuchs heeft haar bevrijde muzikale ideeën altijd voortgezet en is nog steeds actief als componiste en improvisator. Ze gebruikt daarbij, naast piano en altviool, vooral zelfgemaakte percussieinstrumenten.

Gerard Herman is een jonge veelzijdige kunstenaar uit Kapellen. Muzikaal is hij o.a. actief bij het improv trio Sheldon Siegel waarin sax speelt en experimenteert met gevonden materiaal en zelfgebouwde diy-instrumenten. Een bijzondere ontmoeting tussen twee avontuurlijke generaties…

PYROLATOR is het pseudoniem van Kurt Dahlke. Dahlke is een sleutelfiguur binnen de Duitse elektronische en experimentele popmuziek. Hij was ooit lid van DAF, Fehlfarben en Der Plan en hielp zo het begrip “Die Neue Deutsche Welle” mee ontwikkelen. Momenteel specialiseert hij zich in computergestuurde compositie en synthesizerwerk met de Thunder & Lightning II-synthesizer (ontwikkeld door pionier Donald Bucha) die hij controleert met handbewegingen zoals bij een theremin.

PHYLLIS CHEN is een klassiek getrainde pianiste en multimedia-artieste uit New York. Op haar eenentwintigste begon ze zich te specialiseren in composities voor speelgoedpiano. Gaandeweg kwam haar focus enkel nog op dat instrument te liggen en ging ze er zelf uitvoerige werken voor schrijven. Doordat de manier van spelen op een speelgoedpiano nog geen voorgeschreven beperkingen had, kon Chen zich bevrijden van muzikale dogma’s. Het resultaat is een uitdagend repertoire dat een andere dimensie toekent aan speelgoedmateriaal.

La Nuit du Phoque (1974) – Birgé & Mollerat

Humoristische/cabaretesque/surrealistische art school hippiefilm

Saturnus (1971) – Ludo Mich

psychedelisch meesterwerk van Antwerpse performancekunstenaar. Vergeten hoogtepunt uit de Belgische filmgeschiedenis.