KRAAKFEST 2024 HUISWERK: Jooklo Duo

Jullie spelen al samen sinds het begin van de jaren 2000. Wat was de oorsprong van jullie Jookloverse? Wat waren jullie inspiraties, muzikaal of anderszins?

In 2003 speelden David en ik allebei al onder de naam Zurich against Zurich, een soort rockmonster dat al snel veranderde in een hard-noise draaikolk, waarin ik elektrische gitaar speelde en David getriggerde drums, allebei via onze eigen geluidsinstallatie die we altijd bij ons hadden en die vaak groter was dan de PA van de zaal. De band overleefde ongeveer 4 super intense gekke jaren, en parallel daaraan begonnen we een akoestisch project te ontwikkelen, Jooklo Duo, waarbij ik een oude sax bespeelde die ik net op een rommelmarkt had gekocht. Op een gegeven moment realiseerden we ons hoeveel makkelijker en leuker het was om te toeren zonder veel speakers mee te nemen...! De muziek waar we in die tijd van hielden was alles wat vrij en wild en dissonant kon zijn, van Merzbow tot Ornette en veel Europese vrije improvisatiemeesters, maar ook enkele klassiekers zoals Monk, Sun Ra, enzovoort. Als ik het nu analyseer, is de Jookloverse ontstaan uit een sterk verlangen van ons beiden om te breken met de pijnlijke verveling van de provincie en de strakke conventies van de maatschappij.

Naast het spelen als duo zijn jullie betrokken geweest bij samenwerkingen met allerlei artiesten en muzikanten. Hoe komen deze samenwerkingen tot stand?

Nou, op verschillende manieren. De belangrijkste reden is zeker de magie van het reizen, die tot veel ontmoetingen leidt. Empathieën en affiniteiten ontstaan op een natuurlijke manier bij sommige mensen, er is een resonantie. En dan wil je elkaar weer zien en meer vastlopen om te zien wat dat zou kunnen brengen. Het is een soort lus die zichzelf voedt. Meestal houden we het door de jaren heen bij dezelfde samenwerkingen om ze de tijd te geven om te groeien, zowel muzikaal als menselijk... We zijn allebei geen grote fans van willekeurige eenmalige samenwerkingen, hoewel dit soms ook kan gebeuren, uiteindelijk met verrassende en verfrissende resultaten.

Zo actief en productief als jullie zijn, zo weinig is er in termen van discografie (in ieder geval op Discogs). Is het een bewuste keuze om de muziek niet te binden aan een format, of zijn er meer omgevingsfactoren die meespelen wanneer jullie besluiten om Jooklo materiaal uit te brengen?

We hebben een fase gehad waarin we heel veel platen uitbrachten, tussen 2006 en 2012. Tot het punt van verzadiging. Toen raakten we een beetje geïrriteerd door de platenbusiness en besloten we bewust om het rustiger aan te doen en in plaats daarvan meer live concerten te gaan spelen. En toen we het rustiger aan gingen doen, begonnen we te denken dat misschien niet alles wat we opnamen ook uitgebracht hoefde te worden. Uit ervaring weten we dat het voor ons het meest bevredigend is als je erin slaagt om een goede opname te maken van een goed live concert. Zo goed dat je besluit om het uit te brengen. Dat is het beste, maar het is zeldzaam. We doen in ieder geval veel studiowerk, we houden echt van opnemen, mixen, masteren, alles wat met geluidsproductie te maken heeft. Laten we zeggen dat we nu een archief aan het opbouwen zijn, waarvan sommige op een dag uit de duisternis van onze harde schijven zullen komen. In mei komt er een nieuwe LP uit op Jazz Aggression. Hij heet Muumiot en is vorig jaar opgenomen in Finland.

Over platen gesproken, je runt (of runde?) ook het Troglosound label. Wat was de drijvende kracht daarachter? Plan je nog steeds meer releases/activiteiten rondom dit label?

Troglosound gaat door zoals altijd, langzaam! Sinds de "recente" jaren van de nieuwe hausse van vinyl, zijn we vooral tapes gaan doen, en die nemen we net zo serieus als de vinyls. Een release is een release, ongeacht het formaat, als het uit is, is het uit, en op de een of andere manier zal het blijven. Op dit moment bereiden we een cassette voor van D.O.V.E. (Drums Organ Vibes Ensemble), een Italiaans trio dat hele warme soulvolle jazz met een jaren '60 vibe aflevert... Er zitten ook nog wat andere dingen in de pot, maar dat wordt de volgende. We zullen ook hier en daar wat Troglofests blijven organiseren. Er verandert nooit iets, toch?

Je bent momenteel in Duitsland voor Virginia's kunstenaarsresidentie, wat houdt dat in? En wat staat de Jooklos binnenkort te wachten?

Het is een residentieprogramma dat wordt aangeboden door het Moers Festival. Al 17 jaar lang nodigen ze elk jaar een nieuwe kunstenaar uit om zich in de stad te installeren en hopelijk nieuwe energie te brengen. Het is iets heel bijzonders omdat het altijd een heel jaar duurt. Het doet je denken aan tijd... en ook aan ruimte. Het is net begonnen in januari, we hebben het nieuwe huis gezegend met 2 concerten van Sinergia Elettronica. Het is een enorme ruimte in het centrum van de stad, bedoeld om gasten en creatieve activiteiten te ontvangen. We hebben al een mooie jam/studio-ruimte ingericht en de woonkamer is een geweldige plek om kleine huisvoorstellingen te houden, maar ook om te werken aan grotere textielkunstwerken en wat er maar ruimte nodig heeft om gedaan te worden. In principe kreeg ik het aanbod om te doen wat we normaal overal doen, maar dan beperkt tot Moers, we zullen zien wat eruit komt! Natuurlijk zijn we niet verplicht om hier de hele tijd te zijn, dus we plannen wat Jooklo-shots in dit deel van Europa, het is een goede gelegenheid om het ankerpunt voor een tijdje te veranderen. April: Melting Mind tour van Veneto naar Westfalen. Mei: Moers Festival en Peter Broetzmann herdenking in Warschau. En dan zien we wel weer. We zijn ook funky muziek aan het maken. Langzaam maar zeker.