Als improvisator, componist, geluidskunstenaar en experimenteel muziekwetenschapper zit er een aspect van onderzoek en experiment in alles wat Leo Chang doet. De in New York gevestigde Koreaanse muzikant richt zich voornamelijk op het vinden van onconventionele manieren om met Koreaanse instrumenten en objecten te interacteren door middel van elektronische modificatie. Hier spreekt hij over het zoeken naar vertrouwdheid in geluid en spiritualiteit in samenwerking:
Je bent een raadselachtige figuur op de line-up van dit jaar! Kun je ons iets over jezelf vertellen en hoe je in deze experimentele muziek terecht bent gekomen? We horen graag meer over VOCALNORI en hoe je op dit idee/instrument bent gekomen!
Toen ik opgroeide, had ik weinig toegang tot traditionele Koreaanse instrumenten, en dat was heel normaal voor Koreanen – piano was bijvoorbeeld veel toegankelijker dan piri. Ik verhuisde in mijn eentje naar de VS toen ik 17 was, en net als veel mensen die in andere culturele contexten leven, begon ik de drang te voelen om me te verbinden met mijn geboortecultuur. Dus, emotioneel gezien, begon dit soort experimenten voort te komen uit heimwee en een gevoel van ontworteling. Ik wilde betekenis en vreugde uitdrukken met instrumenten ver weg van hun oorspronkelijke context. Dus begon ik elektronische instrumentenopstellingen te bouwen met Koreaanse folkinstrumenten en -praktijken, en ze te bespelen in de context van geïmproviseerde muziek – VOCALNORI is daar een van. Deze fascinatie begon toen ik assistent-docent was van een Peruaanse kunstenaar genaamd Efraín Rozas. De manier waarop hij sprak over experimentele manieren om instrumenten te bouwen, en hoe dit een proces kan zijn om ons begrip van traditie en culturele authenticiteit te bevragen, had een grote invloed op me. De robotpercussie-instrumenten die Efraín bouwde en waarmee hij speelde, spraken me enorm aan. Deze onderzoekslijn leidde me naar systemen zoals George Lewis' Voyager en Pauline Oliveros' Expanded Instrument System, waar ik geen genoeg van kon krijgen. Het gebruik van transducers specifiek voor VOCALNORI kwam van mijn docent Matthew Goodheart, die deel uitmaakte van een groep experimentatoren die onderzoek deed naar creatieve toepassingen van transducers met audioverwerking, en hij gaf een aantal van die technische en artistieke methoden aan mij door.Je hebt een rijke geschiedenis van samenwerking en collectief werk. Heb je altijd goed samengewerkt in een groep/met anderen? Is er een samenwerking die je bijzonder memorabel vond?
Ik voelde me aanvankelijk aangetrokken tot collectief werk omdat ik gefascineerd was door hoe groepsdynamiek tot stand komt binnen een groep: wat is wel en niet gepast om te zeggen, wat is algemeen bekend, verwachtingen rond de timing van spreken, impliciete hiërarchieën of regels, enzovoort. Ik heb mijn proefschrift hierover geschreven – over het sociale karakter van muzikale samenwerking en hoe het verschillende aspecten van culturele assimilatie weerspiegelt. Ik denk dat ik tegenwoordig meer geïnteresseerd ben in het spirituele aspect van het ontmoeten van iemand die nieuw is, diegene leren kennen, en de inherente vrijgevigheid van iemand die ervoor kiest om tijd met me door te brengen, en de geleidelijke veranderingen in kwetsbaarheid die optreden wanneer de match goed is. In die zin probeer ik elke samenwerking op een betekenisvolle manier te herdenken, het is alleen logistiek gezien een uitdaging om de tijd te vinden om elk project de aandacht te geven die het verdient.Je website is erg uitgebreid en overzichtelijk. Zo indrukwekkend! Je houdt vast van archiveren?
Dat is fijn om te horen, ik vind het echt bevredigend. Maar het is een beetje een haat-liefdeverhouding: ik denk dat het soms voelt alsof er geen einde komt aan archiveren. Ik probeer mezelf niet te veel onder druk te zetten om elke show of zoiets vast te leggen, maar probeer betekenisvolle momentopnames te maken, zodat ik terug kan kijken en de verschillende fases van de projecten kan ervaren.Het lijkt erop dat je muziek vaak gebaseerd is op onderzoek. Heeft je promotieonderzoek hier iets mee te maken, of is het eerder andersom?
Misschien een beetje van beide. Ik werd enigszins gedwongen om te promoveren omdat het destijds een van de weinige manieren was om in het land te blijven en mijn leven met mijn partner en gemeenschap voort te zetten, maar tegelijkertijd denk ik dat het me goed genoeg paste om voldoening te vinden in onderzoek. Ik geniet absoluut meer van het leerzame aspect van onderzoek dan van de output van geschreven artikelen of scripties, en misschien werkt het daarom goed om het onderzoek abstracter te synthetiseren via creatieve geluidspraktijken.
Leo Chang is te vinden op Bandcamp, Instagram en natuurlijk op zijn indrukwekkend gearchiveerde website :)
Kom kijken naar Leo's mysterieuze VOCALNORI tijdens het KRAAK Fest van dit jaar in Het Bos! Tickets zijn hier verkrijgbaar///
