"Tapdance noise" klinkt als een fantasierijk genre, zelfs voor onze excentrieke microkosmos, maar hier zijn we dan met het verontrustende lawaai van het Franse duo Muon S. Kunstenaar en choreograaf Anna Gaïotti trekt een paar tapschoenen met microfoon aan, terwijl circuit bender extraordinaire Jean (Bender) de modules opvoert om beweging in geluid om te zetten. Bekijk hieronder hun woorden en verweven auditieve output!
Hoe zijn jullie samen als Muon S begonnen op te treden?
Anna: In het begin kwamen Jean en ik soms samen om een paar uur muziek te maken. We waren modulaire elektronica en doe-het-zelf-elektronica aan het samenstellen. Maar we wilden iets met tapdans uitproberen, omdat dat mijn belangrijkste oefening is, maar er was een specifieke dansvloer nodig. In januari 2022 hadden we een eerste residentie in Komplex Kapharnaüm (naast Grrrnd Zero in Lyon/Vaulx-en-Velin, Frankrijk); daar probeerden we technisch te bepalen hoe we de tapschoenen konden versterken. We hadden verschillende residenties in Frankrijk en Italië om te ontwikkelen wat voor dialooggeluiden het meest relevant voor ons waren. We zoeken naar een gemeenschappelijke lichamelijkheid/gebaar dat tot uiting komt in het geluid; op een gegeven moment vervagen we graag de ontvankelijkheid van wat we zien/wat we horen. We weigeren de illustratieve relatie tussen dans en muziek.
Muon S kwam echt naar buiten in Asilo in Napels in het voorjaar van 2022.Dus, hoe werkt het allemaal? Technisch gezien!
Anna: De tapschoenen worden draadloos versterkt met directionele microfoons die onder de schoenen zijn geplaatst. Het tapgeluid wordt versterkt en klinkt droog, net als via Jean's instrument, zodat hij het geluid dat ik maak kan opvangen en vervormen.
Jean: Het is ook zo dat ik probeer het niet constant te vervormen. Ik heb veel met mijn modulaire systeem gewerkt om geluiden te vinden die passen bij wat Anna kan produceren. Mijn opstelling is ook opgebouwd rond feedbackverwerking en soms gebruik ik Anna's geluiden om die te voeden. Alles is on-the-go, er is niets gesequenced of opgenomen. Ik speel graag met mijn oren en gevoel.
Speelt de erfenis van tapdansen een rol in de bewegingen die ik uitvoer?
Anna: Nee, echt. Ik tap al sinds mijn dertiende, maar ik ben autodidact. Hoewel ik kennis heb van Amerikaans tapdansen, speel ik dit niet.
Mijn eerste kennismaking met mijn instrument is luisteren naar de akoestiek van de plek (vooral wanneer ik onversterkt speel) en de akoestiek van de vloer (vooral wanneer ik versterkt speel). Ik speel tap door over de vloer te krassen, te glijden, te zoeken naar innerlijke resonanties, zacht te tikken, hard te tikken.
Vervolgens worden de ritmes die ik heb gebruikt voor muziek waar ik van hou, zoals Ethiopische muziek en flamenco, en ook wat free jazz. Maar ik houd ervan om te breken.
En ik heb mijn eigen manier van tapdansen ontwikkeld met behulp van botten en gewichten als impulsen. Wat ik mooi vind aan Muon S is dat we plotseling een dialoog aangaan, als een woedeaanval - een schreeuw - we kunnen ook in de bijna ruisloze stilte blijven hangen.
Gezien de vele mogelijkheden die je project biedt, zijn er speciale ruimtes of contexten waar je graag zou willen optreden?
Anna: Eén aspect van Muon S is de mogelijkheid om overal te spelen, zolang we maar kunnen opladen. Zelfs op plekken zonder elektriciteit slaagden we erin om te spelen op een versterkersysteem dat op een batterij werkte. We namen onze eerste tape op in een oud klooster in Grottaglie. We speelden ook ondergronds, in de ingewanden van de Bibliothèque Nationale de France. We speelden op veel verschillende plekken, omdat we graag akoestiek, vloeren en situaties verkennen. Dit is een belangrijk aspect van Muon S en ook van onze persoonlijkheden.
We hebben het project om in/onder de bruggen van Lyon te spelen. En we hebben het project om in oude spinfabrieken te spelen. We willen reizen met wat we doen, en ook op onbekende plekken spelen. Het is ook belangrijk om op "grotere" locaties te spelen die een goede geluidskwaliteit bieden. Mijn droom zou zijn om te spelen in betonnen gebouwen, zoals die van Tadao Ando. We hebben het een keer gedaan in Le Corbusiers Cité Radieuse.Jullie hebben allebei nog een heleboel andere projecten, iets waar we in de toekomst naar uit moeten kijken?
Anna: Ik speel momenteel graag drie projecten: De haut en bas de bas en haut et latéralement, met Nina Garcia (elektrische gitaar), Romain Simon (drums), Jennifer Caubet sculptures, Christophe Cardoen (licht) en Etienne Foyer (geluid); omdat ik graag met Nina en Romain speel.
Ik heb een duet met componist/saxofonist Jean-Luc Guionnet, dat geen naam heeft. RAGE, een project waaraan we werken met Léo Dupleix (klavecimbel), Jean Bender (elektronica), Clément De Boever (dans), Sonia Saroya (licht) en Etienne Foyer (geluid). Dat project komt in september uit bij Musica (Straatsburg).
En ik speel solo, tapdans met worawora (klokken uit Ethiopië), die zich zowel binnen als buiten kan aanpassen.
Jean: Ik speel nog steeds alleen als Jean Bender, met mijn modulaire instrument, en speel ambientachtige noise, en ik werk aan een nieuwe release! Ik ben ook een geïmproviseerd duo begonnen met Anatole van RPT (Nancy, Frankrijk). We hebben geen repetities voor dat project, we spelen alleen als we elkaar ontmoeten in noise-podia, en het is een soort powernoise, waarbij drums en elektronica nogal ruw met elkaar praten.
En ik hoop echt dat ik binnenkort workshops kan geven, om terug te keren naar mijn roots, toen ik bijna alles circuit bende. Het zou gaan over het bouwen van noiseboxen (zelfstandige, goedkope synthesizers).
Lees meer over Muon S op Anna's website. Anna en Jean zijn ook te vinden op Instagram.
Muon S speelt op 8 maart op KRAAK Fest 2025 in Het Bos, Antwerpen. Laatste tickets hier verkrijgbaar!
