KRAAK FEST 25 HIGHLIGHTS: The Shadow Ring

Hoe was het om na al die jaren weer samen te komen en deze shows te spelen?

Het voelde heel vertrouwd en natuurlijk. Hoewel we 24 jaar lang geen muziek meer samen hadden gemaakt, waren we elkaar sociaal nooit uit het oog verloren en zagen we elkaar constant. Door het Shadow Ring-box/boekproject samen te voegen, kwamen we alles wat we hadden gedaan weer bovendrijven, en op een bepaalde manier voelde het alsof we na een korte pauze weer aan het werk waren. Dat gezegd hebbende, The Shadow Ring is niet weer bij elkaar gekomen. De shows die we het afgelopen jaar hebben gespeeld, waren bedoeld om de boxset te promoten en het verleden te vieren, maar brachten een frisse blik op het oude materiaal.

Het is grappig hoe TSR een ongelooflijk invloedrijke band is, maar tegelijkertijd totaal onbekend bij veel mensen, vooral bij het jongere publiek. Hoe hebben jullie de reacties ontvangen van mensen die de muziek net hebben leren kennen?

Ik heb niet echt contact met mensen die er de eerste keer niet bij zouden zijn geweest, dus ik weet niet wat het jongere publiek ervan vindt. De recente shows zijn goed bezocht - vergeleken met die in de jaren 90 - dus ik denk dat nieuwe mensen nieuwsgierig zijn en dichterbij komen.

Het materiaal dat je hebt uitgebracht en uitgevoerd, is zeer gevarieerd en blijft evolueren. Is er een bepaald tijdperk of (materiaal) dat je op dit moment meer aanspreekt dan andere?

Het was leuk om het materiaal uit de Swill Radio-trilogie: Lighthouse/Lindus/I'm Some Songs opnieuw te beluisteren en uit te voeren, omdat we op dat moment al gestopt waren met liveoptredens en die platen nooit op het podium zijn gebracht.

Je kondigde KRAAK Fest aan als laatste show van je laatste tournee. Even voor de duidelijkheid: dit was een definitieve verklaring?

Misschien. We waren van plan de tournee vorig jaar te laten eindigen met een weekenddubbelprogramma met shows in Folkestone en Londen, maar toen nam KRAAK contact op en nu zijn we hier. Er staat verder niets gepland, maar zeg nooit nooit.

Wat staat jullie hierna te wachten, samen en/of ieder op zijn eigen pad?

Tim is net bezig met het afronden van een nieuw soloalbum, voorlopig getiteld The Clown, ik werk aan een boek met verhalen die ik de afgelopen acht jaar in Londen heb geschreven, en Darren is druk bezig zijn Darren-zijn te perfectioneren.

Naschrift van Darren:

We zijn al die jaren vrienden gebleven, dus we hebben nooit echt een speciaal moment gehad waarop we elkaar na een lange tijd weer zagen. Maar een tijdje (eigenlijk een paar jaar) stond The Shadow Ring centraal in veel gesprekken tussen ons, omdat Graham en Lawrence de boxset samenstelden. Vanaf dat moment ging het langzaam.

Ik denk dat de langzame manier waarop het allemaal gebeurde me goed uitkwam. Ik had niets gedaan sinds we het laatste album hadden opgenomen en in een situatie terechtkomen waarin ik me direct afvroeg of ik wel of niet live wilde spelen, voelde misschien als een enorme druk.

Maar tegelijkertijd was nee zeggen nooit echt een optie, realiseerde ik me dat toen de boxset vorm begon te krijgen. Ik ben er trots op deel uit te maken van The Shadow Ring en zou het vreselijk hebben gevonden als ik het had afgewezen.

Het was fijn om weer een zakelijke kant aan onze relatie te hebben, ik realiseerde me niet hoe erg ik dat had gemist. Het is altijd leuk om elkaar te ontmoeten, maar een doel in de zaak is ook fijn; iets dat meer is dan alleen maar bierblikjes en joints roken.