‘Kinetica’ is de sputterende ja/nee-staat van zijn pc-composities. Pimmon manipuleert een diversiteit aan geluidsbronnen maar het liefst zet hij zijn collages op analoge tape waardoor hij de warmte aan zijn muziek heeft waar hij zo van houdt. Dit is slechts een van de manieren waarop Gough zijn authenticiteit en zijn persoonlijk gevoel in de muziek probeert vast te leggen. ‘Kinetica’ is de weergave van de gemoedstoestand waarin Pimmon zich bevindt als hij muziek maakt, tussen chaos en orde, tussen samenhang en verbrokkeling. Pimmon bracht zijn eerste cd vorig jaar uit op het Japanse Meme, alsook een lp op het Nederlandse label ERS en een 7” op het Engelse label Static Caravan. De drie labels hebben een verschillende benadering als het aankomt op muziek uitbrengen maar het is de diversiteit van Pimmon die hem in staat stelt om muzikale genres en grenzen te overschrijden. Minimale en maximale geluiden worden samen één. Met een korrelige lens wordt er ingezoomd op microscopische werelden, vreemd maar vaag herkenbaar, een emotionele roep uit de verte…