Het broeit Down Under. Via microlabels als Negative Guestlist, Black Petal en Albert’s Basement krijgt de Australische underground een nieuwe boost en dat zullen we geweten hebben. Bands als Drunk Elk, Blank Realm, Kitchen’s Floor en recenter Satanic Rockers herintroduceren gretig melodie en liedjeskunst als de vergeten jouissance van de doe-het-zelf-cultuur. Maar ook de abstractere regionen van het sonische landschap worden druk bevolkt. Zo gaan multidisciplinaire kunstenaars even bevlogen aan de slag met beeldend werk als met modulaire synths en bij voorkeur met beide tegelijk. Voor het Australian Open-minifestival halen KRAAK en kunstencentrum BELGIE nu voor het eerst een deeltje van deze nieuwe lichting outrockers, - poppers en experimentalisten naar Europa.

De bevriende bands Sky Needle en Mad Nanna vertegenwoordigen twee kanten van het spectrum: de conceptuele jamband en de intuïtieve lofipop. De soloprojecten van Joel Stern en Michael Donnelly illustreren dan weer hoe de som van alle individuele creatie leidt tot een überproductief radarwerk van nieuwe muziek. De supportbands Maan en Sweat Tongue uit de lage landen vertegenwoordigen elk op hun eigenzinnige manier werk dat sterk in het verlengde ligt van het Australische geluid, maar zich er compleet los van ontwikkelde. Aanvullend stelt Joel Stern ook een filmprogramma samen waarin hedendaagse Australische avant-garde-kunstenaars worden gepresenteerd die sterk gerelateerd zijn tot de muzikale beweging.