‘Proud Princess of a Brand New City’ bevat vooral afgewerkte versies van de nummers die hij de laatste drie jaar gebruikte tijdens zijn live optredens. De belangrijkste instrumenten op het album zijn gitaren, de meeste zo zwaar mishandeld dat men nauwelijks kan horen dat het een gitaar is. Zelfs al is het een beat, het kan een gitaar zijn. Men weet het nooit op dit album. Ook neemt Tuk muziek uit de lucht, uit slechte tv-series, of hij gebruikt de piano van zijn ouders waarop hij speelde als kind,... Meestal begint Tuk vanuit een bestaand nummer dat hij manipuleert, zoals een goedkoop instrumentaal van ‘Diamonds are Forever’, of een echte gitaarsong die hij zelf gemaakt heeft, tot er niets meer van het origineel overblijft. Dan herbouwt Graux het nummer en herdefinieert hij de natuur van het nummer. De muziek van Tuk is intens. Men kan niet dromen wat hij allemaal doet in een nummer. Als men voor de eerste keer de plaat hoort, heeft de muziek de herinnering van pure pop. Een zelfde gevoel als men Fennesz of Philip Jeck beluisterd: een van melancholie en opperste schoonheid.