Artists
...

 Euro2000

HETGEEN WAAR JE AAN TWIJFELT OF JE ER WEL AANGETROKKEN TOE MAG ZIJN. Gabber Sam Gunst startte vorig jaar met zijn techno -en acid-tapelabel EURO2000 en gaat sindsdien stevig door aan een tempo van 1 nieuwe release per maand. Daarnaast gooit hij ook als grafisch vormgever hoge toppen, getuige de cover van de Cult.-bijlage van (jawel!) De Morgen. Daarnaast is het hij de drijvende kracht achter het tweejaarlijkse event De Biënnale van België. Hij nodigde KRAAK uit om één van de avonden van zijn tentoonstelling te cureren, waarop we Afework Nigussie, Carrageenan en McCloud Zicmuse aan het Gentse publiek bekend maakten. Tijd voor een interview met de man, als één van de drijvende krachten in de Gentse Underground.
30 May 2017 | AG 9.1
Joeri Bruyninckx

Waarom besloot je vorig jaar om een eigen label te starten?

Sam Gunst

M’n fascinatie in het beluisteren en archiveren van techno en varianten heeft een grote impact op m’n dagelijkse activiteiten, ik kreeg meer en meer een drang om meer uit die fascinatie te halen, en daaruit is het label gegroeid. De kans krijgen om de muziek en de artiesten te publiceren en te promoten waar je zelf van houdt geeft een enorme voldoening.

JB

Vanwaar de naam EURO2000?

SG

Wanneer het idee kwam om het label te starten moest ik constant aan de naam EURO2000 denken, het moest die naam worden. De naam beschrijft perfect het gevoel en de esthetiek van het label.

JB

Waarom breng je elektronische muziek uit?

SG

Elektronische muziek biedt een veel breder spectrum aan klanken. De oneindigheid en het intense van geluid spreken me zeer aan. Het idee dat klank ontwikkeld wordt door reacties van electronische pulsen fascineert me enorm, klanken die je met akoestische instrumenten nooit kan evenaren.

JB

Waarom vooral techno en acid?

SG

Ik kan me het meest in terugvinden, of in verliezen. Het heeft een breed spectrum aan subgenres waarbij je snel uitkomt bij zeer niche aftakkingen die superinteressant zijn. Liefst met een hoekje af. Ik vind het dan ook wel leuk om de artiesten waar je dagelijks muziek van beluistert te releasen op het label.

JB

Zie je techno en acid als experimentele elektronische muziek?

SG

Er zit vaak wel een experimentele vibe in techno en acid maar over het algemeen wordt het wel beschouwd als dansmuziek. De setting hoe je de muziek presenteert kan ook veel bijdragen aan de impact en structuur van de muziek, iets wat je in experimentele stijlen ook vindt.

JB

Techno en acid piekte op het einde van jaren ‘80 en het begin van de jaren ‘90, wat betekent dat je te jong was om dit te hebben meegemaakt. Denk je dat je hierdoor anders naar deze muziek luistert?

SG

Ik heb inderdaad het hoogtepunt gemist in de geschiedenis. Maar dat was net het begin, ze experimenteerden met nieuwe geluiden en nieuwe toestellen. Er zijn toen zeer interessante dingen gebeurd waar ik zeker door getriggerd ben. Door de voorgeschiedenis zou nooit kunnen gemaakt worden wat er nu wordt geproduceerd. De behoorlijk naïeve opbouw van de muziek is veranderd in meer complexe structuren die op een meer technische manier worden opgebouwd, al was de charme van de vroege techno en acid ook wel de simpele productie.

JB

Vind je dat EURO200 deel uitmaakt van de ‘second wave of techno’, die donkerder, vuiler en meer underground is dan de eerste? 

SG

Muziekstromingen lopen vaak evenwijdig met de sfeer van de maatschappij op dat moment. In de geschiedenis zie je dit met de grimmige jaren ‘80: de depressieve sfeer die er heerste werd gepresenteerd door de new wave/industrial/power electronics-stromingen. Ze werden volledig weggeveegd door de utopische jaren ‘90. Mensen hadden er terug zin in, gingen allerlei grenzen aftasten. Het was ook het begin van een digitaal tijdperk waarin het geluk niet op kon. Aan het escapisme van de dat moment komt er terug eind, een reality-check. Snel werd duidelijk dat het geluk maar een fata morgana bleek te zijn. Nu hebben de mensen er weer genoeg van, en dit merk je in de sfeer van de muziek. Liefst gaat het zo vies en zo hard mogelijk, de impact van de klank is zeer intens, een intense sfeer die EURO2000 graag benadert.   

JB

Wat is de muziek uit die ‘first wave’ die jou het meest aantrekt? 

SG

De ‘90’s techno kreeg snel verschillende vertakkingen: trance, acidtechno, hardcore; tot die laatste voel ik me wel het meest aangetrokken. De komst van de Thunderdome-gabbercultuur is voor velen een inspiratiebron geweest, een levensstijl. Het uitgestotene, het bestempeld worden als een marginale cultuur, de zeer uitgesproken beeldtaal, dat intrigeert me, net zoals de muziek, die als een slag in je gezicht aan kwam, gewoon rechtdoor.

JB

Die mythische verhalen over R&S en de Boccaccio, doen die vandaag nog de ronde in Gent, of is dat ondertussen voorbij? 

SG

Die zijn inderdaad wat in de geschiedenis verdwenen, er heerst een andere energie in Gent waar dit op een andere manier wordt bekeken, Ze zijn ook deels uitgestoten door de politiek. De wedergeboorte van R&S heeft nooit meer dezelfde impact gehaald zoals voordien, klassiekers blijven hun waarde behouden. mensen richten zich echter vooral op het nieuwe, op de toekomst.

JB

Waarom release je op tape? 

SG

Ik vind dit medium het aangenaamst om mee te werken: het heeft een leuk formaat, het is behoorlijk klein maar je kan er veel kanten mee op. De muziek krijgt hierdoor ook een extra filter op zich, wat je ook bij vinylplaten hebt.

JB

Waarom release je in oplages van 60? 

SG

Iedere release wordt gezien als een werk op zich, heel het proces verloopt handmatig en binnenshuis; het is niet de bedoeling om een massaproductie op te starten maar de tape net als kunstproduct te beschouwen.

JB

Vanwaar het hoge tempo van ongeveer één nieuwe release per maand? 

SG

Ik ben constant op zoek naar intense klanken en ben vaak iets te enthousiast, waardoor ik niet kan wachten om boeiende projecten aan te gaan. Het selecteren, creëren, dupliceren en het zeefdrukken van de releases doe ik ook allemaal zelf.

JB

Je bent ook graficus van opleiding. Hoe kwam je op het idee om dit te combineren met muziek? 

SG

Dit gebeurde zeer dynamisch, vormgeving en klanken zijn beide grote passies van me, het leek me ideaal deze te combineren, deze kansen kreeg ik bij IN DE RUIMTE en bij het label KERM uit Gentbrugge. Vormgeving en muziek liggen dicht bij elkaar, enkel het eindproduct heeft een andere gedaante.

JB

Is hoe een tape er uit ziet even belangrijk als hoe hij klinkt? 

SG

Ja, ik probeer een harmonie te creëren tussen de muziek en het ontwerp. De releases hebben een behoorlijk uitgesproken esthetiek tegenover de voornamelijk duistere, cleane beelden die vaak gebruikt worden. EURO2000 haalt meer inspiratie uit het foute, de future aesthetics, het internet en hetgeen waar je aan twijfelt of je er wel aangetrokken toe mag zijn.

JB

Heb je ooit zelf muziek gemaakt? 

SG

Ik heb muziek gemaakt onder het alias Marc Tytgat, maar dat staat momenteel on hold. Beter een verre buur dan een goeie vriend, of hoe zeggen ze dat? Ik ben wel met wat nieuwe projecten bezig, maar hierover later meer.

JB

Welke labels inspireerden jou om zelf een label op te starten? 

SG

De eerste labels die ik leerde kennen waren KERM, Social Harmony, Hare Akedod en KRAAK, waar ik zeker wel naar opkijk en die me ook inspireren. Toen ik Niels van KERM leerde kennen ben ik behoorlijk snel betrokken geraakt bij de vormgeving van de KERMuitgaves. Uit onze overkoepelende belangstelling voor experimentele acid en techno zijn we een nieuw project aan het ontwikkelen: TRANSPORT, wat staat voor het presenteren en archiveren van deze muziek. Daarnaast willen we ook de mogelijkheid bieden tot onderzoek en experiment.

JB

Van wie zou je nog graag iets uitbrengen? 

SG

Dit zijn er een hele boel. Elke dag ben ik op zoek naar nieuwe artiesten en nieuwe tracks. Wat me aanspreekt, archiveer ik. Zo heb ik ondertussen wel al een mooie lijst, die constant verandert.